وال استریت Wall Street، واقع در منهتن جنوبی، کلمه ای هم معنی با بازارهای مالی ایالات متحده شده است. با این وجود تاریخچه این خیابان بسیار فراتر از بورس اوراق بهادار نیویورک می‌باشد.

وال استریت اشاره مستقیم به دیواری دارد که در قرن هفدهم توسط شهرک نشینان هلندی در نوک جنوبی جزیره منهتن ساخته شد. هلندی‌ها که در جنوبی ترین قسمت جزیره واقع شده بودند، برای بیرون نگه‌داشتن انگلیسی‌ها و دزدان دریایی، یک دیوار دفاعی ایجاد کردند. اگرچه این دیوار هرگز برای اهداف مورد نظر خود استفاده نشد، اما سالها پس از برداشته شدن، میراث ملی باقی ماند و خیابانی به نام آن نامگذاری شد.

این منطقه به عنوان مرکز مالی آمریکا مشهور نشد تا اینکه در سال ۱۷۹۲، ۲۴ نفر از اولین و برجسته ترین کارگزاران ایالات متحده توافق نامه Buttonwood را امضا کردند که شکل مشترک اوراق بهادار مبتنی بر کارمزد را مشخص می کرد. برخی از اولین معاملات اوراق بهادار اوراق قرضه جنگی و همچنین برخی از سهام‌های بانکی مانند اولین بانک ایالات متحده ، بانک نیویورک و بانک آمریکای شمالی بود.

در سال ۱۸۱۷ توافق نامه Buttonwood – که نامش را از درختی که در زیر آن قرار داد امضا شد، برداشته‌اند – نامگذاری شد. سازمان کارگزاران نام خود را به تبادل و بورس نیویورک تغییر داد. این سازمان فضایی را برای معامله‌ی اوراق بهادار در چندین مکان اجاره کرد تا اینکه در سال ۱۸۶۵ در مکان فعلی خود در خیابان یازدهم وال‌استریت مستقر شد.

جنگ داخلی آمریکا که بین سالهای ۱۸۶۱ و ۱۸۶۵ اتفاق افتاد به گسترش این منطقه تجاری کمک کرد.

ادغامی که منجر به گسترش شد!

در سال ۱۸۶۹، تبادل و بورس نیویورک با یک شرکت رقیب ادغام شد. با توجه به اینکه تجارت مالی هنوز جایگاه خود را حفظ کرده بود، این ادغام به تحکیم NYSE به عنوان یکی از مهمترین مکانها برای تبادلات و تجارت کمک کرد. تعداد اعضا به تعداد خاصی محدود شد و همچنان محدود است، اگرچه افزایش اعضا در طی سالها اتفاق افتاده است.

سقوط بازار سهام در سال ۱۹۲۹ و رکود متعاقب آن، مقررات و نظارت بیشتر دولت را در بورس آمریکا به وجود آورد. قبل از این نظارت بسیار کمتر و محدود تر بود، و پس از رکود، سیاستمداران و معامله‌گران متوجه شدند که پروتکل‌های بیشتری برای حفاظت از سرمایه گذاران باید تنظیم شود.

منبع: Investopedia