چگونه تکه‌های این پازل همدیگر را تکمیل می‌کنند.

اگر بایدن پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شود و تحریم ها را کاهش دهد، نفت ایران میتواند بازار جهانی را به باتلاق تبدیل کند.

قیمت نفت از زمان شیوع بیماری کرونا در بهار به پایین ترین سطح خود ( زمانی که قیمت نفت West texas Intermediate به طور تقریبی منفی ۳۷.۶۳$ به ازای هر بشکه) رسیده است. پاندمیک کرونا هنوز بر قیمت نفت جهانی سنگینی میکند، اما اکنون به نظر میرسد یک عامل بیرونی دیگر هم وجود دارد. و آن افزایش احتمال پیروزی جو بایدن (Joe Biden) در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است و در پی آن کاهش تحریم های ایران. اگر تحریم های اقتصادی که رییس جمهور آمریکا ترامپ اخیرا برای ایران اعمال کرده است کاهش یابد این امر میتواند بیش از دو میلیون بشکه در روز صادرات نفت خام ایران را افزایش دهد.

ایمان ناصری مدیر عامل شرکت FGE مستقر در لندن در مصاحبه ای با بلومبرگ گفت : “ظرف چند ماه پس از انتخابات بایدن ، ما انتظار داریم که مقداری نفت ایران به بازار بیاید،این یک سردرد واقعی برای اوپک خواهد بود.” نفت ارزان در گذشته برای آمریکایی ها یک برد ناب بود ، اما اکنون که ایالات متحده تقریبا به اندازه واردات نفت صادر می کند ، معادله تغییر پیدا کرده است. و برای عربستان سعودی و کشورهای حوزه خلیج فارس ، نفت ارزان ضرر محض است. قیمت های امروز بسیار کمتر از آن است که برای تامین هزینه های دولت های خود نیاز دارند – بنابراین ناپایدار است.

بایدن به بازگشت کامل ایران به پیمان چند جانبه ای که هدف آن جلوگیری از تولید سلاح هسته ای است (برجام) ابراز داشت. در همین حال ، ایران می گوید تا زمانی که تحریم ها برداشته نشوند به توافق کامل بر نمی گردیم ، بنابراین این آسان نیست. اما با کنار گذاشتن مزیت های ایران ، آیا راهی وجود دارد که باید بتواند این کار را بدون بهم ریختن بازار نفت انجام دهد؟

کارن یانگ ، رزیدنت  موسسه American Enterprise ، اوایل ماه اکتبر در  Bloomberg Opinion ایده هایی جالب داشت. وی نوشت که ایالات متحده باید به جای ورود مجدد فوری ایران به بازارهای نفت ، “با انگیزه هایی برای کاهش تنش های منطقه ای و کمک به بهبود اقتصاد” کار خود را آغاز کند. وی نوشته بود ، “ایالات متحده باید ایران و همسایگان عرب خود را تشویق کند تا از ۲۰۲۱ برای اقدامات اعتمادسازی ، مانند همکاری در مقابله با بیماری ویروس کرونا و سایر اشکال تعامل اقتصادی که هنگام امضای توافق هسته ای ۲۰۱۵  ممکن به نظر می رسید ، استفاده کنند. ” به نوبه خود انتظار می رود که ایران پشتیبانی از شورشیان حوثی در یمن را نپذیرد و تمایل به همکاری با ابتکارات بین المللی را نشان دهد.

استراتفور ، یک شرکت تجزیه و تحلیل ژئوپلیتیک ، رویکرد افزایشی مشابهی را پیش بینی می کند: در اوایل کار ، ایران ممکن است توافق کند که غنی سازی اورانیوم را متوقف کند یا سانتریفیوژهای پیشرفته را در ازای تسکین از محدودیت های تجاری غیرنفتی و در ازای حجم خاصی از صادرات نفت کاهش دهد. اگر اقدامات ایجاد اعتماد بین طرفین خوب پیش برود ، تا سال ۲۰۲۲ که احتمالاً اقتصاد جهانی و تقاضای نفت قویتر است ، ایالات متحده و همسایگان عرب ایران می توانند اجازه دهند نفت اضافی از ایران خارج شود. این یکی از برنامه ها به نظر میرسد.

منبع: سایت خبری بلومبرگ